Prof. dr Jordan P. Pop-Jordanov

Prof. dr Jordan P. Pop-Jordanov, redovni profesor Elektro-tehničkog fakulteta u Beogradu u penziji, akademik, rođen je 1925. godine u Velikom Gradištu, od oca Petra i majke Sofije Koševaliske. Gimnaziju je učio u Požarevcu i Štipu. Završio je Filozofski fakultet u Skoplju (Grupa za filozofiju, 1956.) i Elektrotehnički fakultet u Beogradu (Odsek za tehničku fiziku, 1960.), gde je stekao i doktorat tehničkih nauka.
Bio je na stručnom usavršavanju u Londonu (General Electric Company, 1960. godine) i Moskvi (Institut za teorijsku i eksperimentalnu fiziku, 1962. godine).

U periodu 1960.-1970. godine radio je u Institutu za nuklearne nauke u Vinči, gde je bio naučni i viši naučni saradnik. U Institutu u Vinči je pod njegovim rukovodstvom izrasla grupa mladih doktora nauka poznata kod nas i u svetu po svojim naučnim rezultatima.
Godine 1969. izabran je za dopisnog člana Makedonske akademije nauka i umetnosti (MANU), a 1974. za redovnog člana. Januara 1971. prelazi na Elektrotehnički fakultet u Beogradu, najpre kako vanredni, a zatim (od 1976.) kao redovni profesor, sve do prevremenog penzionisanja 1984. Iste godine izabran je za predsednika MANU, na kojoj dužnosti ostaje do kraja 1991.
Sada je direktor Istraživačkog centra za energetiku, informatiku i materijale MANU, i predsednik Makedonskog nacionalnog komiteta Svetskog saveta za energiju.
Bio je između ostalog predsednik Naučnog veća Instituta u Vinči, dekan Elektrotehničkog fakulteta u Beogradu i glavni urednik časopisa “Tehnička fizika”. Pored Makedonske akademije nauka i umetnosti, član je Njujorške akademije nauka, Međunarodne akademije nauka, Evropske akademije nauka i umetnosti i Mediteranske akademije, kao i Američkog fizičkog društva, Međunarodnog društva za sunčevu energiju, Međunarodnog društva za neutronsku regulaciju, Saveta Rimskog kluba za budućnost Evrope i počasni član Svetske inovacione fondacije.
Na redovnim i postdiplomskim studijama na Elektro-tehničkom fakultetu držao je nastavu iz atomske i statističke fizike, energetske mikrofizike i kvantne elektrodinamike. Na istom fakultetu osniva i postdiplomski smer za sunčevu energiju, prvi u zemlji iz ove problematike. Predavao je i na postdiplomskim studijama na Prirodno-matematičkom i Filozofskom fakultetu, kao i u Centru za multidisciplinarne studije Beogradskog univerziteta.
Osnovne naučne oblasti u kojima je radio su: neutronska i reaktorska fizika, neklasična energetika, tehnološki rizici i filozofija prirodnih nauka. Sada se pretežno bavi fotovoltaičnim izvorima energije i kvantnom neurodinamikom.
Objavio je udžbenike “Neravnotežna statistička fizika” (1981.) i Kvantna elektrodinamika”(1983.). Autor je ili koautor oko 200 naučnih radova od kojih je dve trećine objavljeno u inostranstvu. Njihovi rezultati su korišćeni u mnogim stranim člancima, monografijama i doktorskim tezama.
Dobitnik je većeg broja domaćih i inostranih nagrada i priznanja za naučna dostignuća.
Karakteristični radovi: Termalizaci neutronov v geterogennom reaktore, Analytical investigation of thermal neutron fields in heterogenous media, Advances in local nuclear fuel burn up physics, On evaluation risk from energy technologies, O prirodi mikročestica, The modern natural sciences and philosophy, Brain drain in energy and informatics, Holistic approach to enviromental risks from various energy options and some response measures, Psychosomatic technological risk & its assesment and management, Quantum models of thin films for advanced photovotatic technology, Exploring the quantum concept of memory.
Učestvovao je na međunarodnim naučnim skupovima u dvadesetak zemalja Evrope, Amerike i Azije, najčešće kao pozvani referent. Bio je recenzent međunarodnih naučnih časopisa i referent za izbor profesora na inostranim univerzitetima.
Tokom više od dve decenije rada rada u Institutu za nuklearne nauke u Vinči i na Elektrotehničkom fakultetu u Beogradu rukovodio je brojnim domaćim i inostranim naučnim projektima iz tehničke fizike i energetike.
U Makedonskoj akademiji nauka i umetnosti sada radi sa grupom odabranih mladih istraživača kao rukovodilac nekoliko domaćih i inostranih projekata iz energetskog modeliranja, solarnog elektriciteta i kvantne neurodinamike. Govori desetak jezika, od kojih nekoliko svetskih (engleski, francuski, ruski, nemački i esperanto).
Najvažniji naučni doprinosi: analitički prilaz rešavanju problema termalizacije neutrona u heterogenim sredinama, u svetu prihvaćen pod nazivom “metod Pop-Jordanova”; generalizacija tretiranja spektralnih i kinetičkih karakteristika polja termalnih neutrona; interpretacija dualizma mikročestica periodičnim svojstvima materije; razvoj prirodnonaučnog koncepta interakcije ontoloških, gnoseoloških i aksioloških komponenata; uvođenje multidimenzionalne reprezentacije energetskih i drugih tehnoloških rizika; identifikacija kanaliziranih stanja u kvantnim modelima tankih slojeva; primena kvantne elektrodianmike na solarne ćelije i dinamiku mozga.