Prof. dr Budimir Milojić
Poljoprivredni fakultetProf. dr Budimir Milojić rođen je 1921. godine u mestu Ponoru (kod Knjaževca). Diplomirao je na Poljoprivredno-šumarskom fakultetu, odsek poljoprivredni, grupa ratarska, u Beogradu 1949. godine. Počeo je rad na Poljoprivrednom fakultetu kao asistent. Za redovnog profesora izabran 1971. godine za predmet Ratarstvo. Predavao je i druge ratarske predmete na redovnim i postdiplomskim studijama. Bio je na specijalizaciji u SAD i na studijskim boravcima u evropskim univerzitetskim i naučnim centrima. Bio je predsednik Organizacionog odbora za Međunarodni simpozijum o obradi zemljišta. Učestvovao na međunarodnim skupovima sa referatima.
Bio prodekan Poljoprivrednog fakulteta i direktor Instituta za ratarstvo, sekretar i predsednik SPIT Srbije, sekretar i član Predsedništva SPIT Jugoslavije, član Prosvetnog saveta Srbije, glavni i odgovorni urednik “Poljoprivrede” i monografije “Hrana i razvoj”.
Najvažniji radovi, kojima je uticao na razvoj nauke i prakse su sledeći:
Objavio je 80 naučno-istraživačkih radova, sam ili u saradnji; 90 značajnijih stručnih i visokostručnih radova; 10 elaborata; 7 univerzitetskih udžbenika; 5 knjiga; preko 100 referata i članaka; 50 naučnih saopštenja, podnetih na skupovima u zemlji i inostranstvu. Između radova u kojima su dati posebni doprinosi nauci, 2 su izložena na kongresima u Holandiji i Švedskoj, dok su 3 objavljena u domaćim časopisima.
Najvažniji doprinosi su u sledećim radovima:
Proučavanje temperaturnih promena u oraničnom sloju pokrivenom različitim njivskim usevima – Prilog proučavanju minimalne obrade za kukuruz – Proučavanje načina i vremena primena pojedinih formula kompleksnih đubriva za najvažnije kulture za dva vlažna tipa zemljišta – Plodored juče i danas – Neka pitanja savremene ratarske proizvodnje – Osnovni pravci tehnološkog razvoja poljoprivrede – Aktuelni problemi ratarske proizvodnje – Sistem biološkog ratarenja sa stanovišta ekologije, agronomije, ekonomike u budućnosti – Ratarstvo.
Najvažniji naučni doprinosi:
Doprinos iz problematike obrade zemljišta odnosi se na zaoravanje strništa i vlažnosti zemljišta na najvažnijim tipovima zemljišta Srbije. Takođe, i minimalizacija obrade zemljišta je najsvestranije i najdublje teorijski i praktično razmatrana, kao i gajenje useva bez obrade i zaštitna obrada. Iz oblasti sistema biljne proizvodnje data je analitička ocena današnjeg i budućih pravaca plodoreda kao i kratkotrajna monokultura.
Poslednjih godina, svojim radom, dao je doprinos ekološkoj problematici, naročito sistemu biološkog ratarenja sa raznih agronomskih aspekata. Predloženi su i usvojeni sledeći termini: minimalna obrada zemljišta, odnosno minimalizacija obrađivanja, gajenje useva bez obrade, kratkotrajna monokultura, sistem biološkog ratarenja.