Prof. dr Dragan Švrakić

Prof. dr Dragan Švrakić je rođen 1952. godine u Beogradu, gde 1978. godine završava Medicinski fakultet sa prosečnom ocenom 8.69. Od 1979. godine radi na Institutu za Psihijatriju KC Srbije. Specijalistički ispit iz Neuropsihijatrije položio je 1984. godine. Završava  poslediplomske studije na Medicinskom fakultetu u Beogradu, a doktorsku tezu “Narcistički  poremećaj ličnosti: pesimizam kao fenomenološka specifičnost i dijagnostički kriterijum patološkog narcizma” brani 1985. godine. Naredne, 1986. godine završava subspecializaciju iz Psihoterapije odraslih, a iste godine osniva prvi  Centar za poremećaje ličnosti u Beogradu, koji je kao takav bio prvi centar te vrste u Evropi.  Ko-osnivač je Centra za psihobiologiju ličnosti sa Prof. Robert Cloninger-om, St. Louis, USA.

Dr Švrakić započinje naučno-istraživački rad kao lekar na specijalizaciji Insituta za Psihijatriju na Medicinskom fakultetu u Beogradu. Na osnovu rezultata istraživanja i zapaženih publikacija u inostranstvu, dobio je Fulbright-ovu stipendiju 1988. godine, kada odlazi u SAD (Washington University Department of Psychiatry, St. Louis).

Izabran je za Asistenta na Katedri za Neuropsihijatriju  Medicinskog fakulteta u Beogradu 1987. godine, predavač je na Katedri za poslediplomsku nastavu Medicinskog Fakulteta u Beogradu 1987/88.

Izabran je za Visiting Instructor-a Psihijatrije u St. Louis-u 1990. godine, Asistent-profesora Psihijatrije 1992., za vanrednog profesora 2001., a trenutno je u izboru za redovnog profesora. Izabaran je za Visiting Professor-a na Medicinskom Fakultetu u Beogradu 1995. godine. U toku 1994-1998. godine  završava specijalizaciju iz psihijatrije na Washington University St. Louis, polaže specijalisticki ispit i stiče status Diplomate Američkog Borda za Psihiajtriju  i Neurologiju.

Trenutno je ko-direktor Centra za Psihobiologiju ličnosti u St. Louis-u, vanredni profesor psihijatrije, i Direktor klinike “Midwest Psychiatry & Independence Center of Mental Health” i Programa za bolesti zavisnosti svog fakulteta i Barnes-Jewish Hospital, St. Louis.

Doživotni član Kingston’s National Registry of Who ‘s Who, postaje 2002. godine. Glasanjem psihijatara Amerike izabran je za jednog od “Best Doctors in America” 2002. godine . Dr Dragan Svrakić je bio član Uredjivačkog Odbora časopisa Jugoslovenskog Udruženja Psihijatara “Engrami”,  i Urednik istog časopisa  od 1979. do 1983. godine.

Dr Švrakić redovno recenzira radove u najeminentnijim svetskim časopisima, a izabran je od vlade Italije za  Eksperta  Italijanskog Ministrastva Obrazovanja, kao recenzent aplikacija za grantove koje Vlada Italije finansira iz domena psihijatrije. Član je brojnih međunarodnih stručnih  i naučnih organizacija, i član timova za promovisanje novih psihofarmaka velikih farmaceutskih kompanija.

Održao je veliki broj predavanja po pozivu, počev od Srbije i  Beograda, preko Španije, Italije, Norveške, Slovenije, kao i  velikog broja američkih Univerziteta .

Dr Švrakić je ko-istaživač ili glavni istraživač u više naučnih projekata, finansiranih od strane državnih i privatnih fondacija.  Bio je glavni istrazivač, na početku karijere, projekta “Narcistički poremećaj ličnosti: dijagnostički kriterijumi”,  Naučne Zajednice Srbije, a kasnije “Prevencija dijabetesa i kardio-vaskularnih bolesti u mentalnih bolesnika”, finansiran od strane Fondacije za Zdravlje države Misuri, SAD.  Kao ko-istrazivač navodi grantove “Diagnostic Center for Linkage Studies of Schisophrenia”, finansiran od  National Institute of Mental Health, USA, koji je multicentrični grant evropskih i američkih Univerziteta. Zatim, “Epidemiological and Genetics Family Study”  finansiran od National Institute of Mental Health, USA, te najskoriji  (2003)  “Molecular Genetics of Schisophrenia”, takođe finansiran od iste institucije.

U poslednje dve godine radi na grantovima koji se bave optimizacijom elektrokonvulzivne terapije (finansiran od National Institute of Mental Health, USA,) i  primeni repetitivne transkranijalne magnetne rezonance u terpaiji  refraktorne depresije (finansiran od strane privatne fondacije u St. Luis, SAD).

Dr Švrakić je ko-autor jednog od vodećih testova za ispitivanje strukture licnosti dece (“Junior Temperalment and Character Inventory”), kao i saradnik Prof. Kloningera u razvoju jednog od vodećih testova za ličnost odraslih “Temperalment and Character Inventory”.

U bibliografiji  Dr Švrakića navedeno je 95 publikacija, od kojih ko-autor jedne monografije, 30 radova u domaćim časopisima,  62 rada u inostranim časopisima i monografijama. Od toga, 21 rad po pozivu u  međunarodnim  udžbenicima i  monografijama, od kojih se izdvajaju kao doprinos od izuzetnog značaja  poglavlje: “Personality Disorders” u 7. i  8. izdanju najprestižnijeg udžbenika psihijatrije Kaplan & Sadock “Comprehensive Textbook of Psychiatry”, zatim poglavlje “Personality Disorders” u European Textbook of Psychiatry (A. Seva, edithor) ili najnovije  poglavlje “Treatment of Personality Disorders”  u Handbook of Medical Psychiatry (J.C. Soares and S. Gershon, editori).

Navodi se 41 rad u međunarodnim časopisima, među kojima i radovi u časopisima sa najvišim impakt faktorom. Prema podacima  radovi Dr Švrakića citirani su više od 1700 puta u međunardonim časopisima do juna 2003. godine,  od čega je kao prvi autor ili koautor citiran oko 1250 puta. Kao radove od izuzetnog značaja za nauku navode se tzv. klasični (arhivski) radovi, citirani pojedinačno više od 500 puta (1 rad), više od 200 puta (1 rad), i između 100 – 200 puta (2 rada).

U analizi radova Dr Švrakića se kao originalni naučni doprinosi izdvajaju 1) doprinos razvoju tzv. Sedmofaktorskog Modela Ličnosti, koji je prihvaćen kao jedan od vodećih modela ličnosti u svetu, 2) Originalni multidimenzionalni metod dijagnostikovanja poremećaja ličnosti baziran na crtama temperamenta i  karaktera,  3) doprinos razvoju objektivnih metoda (testova) za dijagnostikovanje (detekciju) crta temperamenta i karaktera, 4) doprinos  razumevanju  osnovnih biogenetskih i okolinskih (psihobioloskih) faktora strukture i razvoja licnosti, preko biohemijske dispozicije za  strukturu temperamenta, do uticaja spoljašnjih faktora na formiranje karaktera odraslih, 5) doprinos dokumentovanju kros-kulturalne univerzalnosti osnovnih dimenzija  licnostri tj. individualnih razlika u temperamentu i karakteru ,  6) doprinos razumevanju molkeularne genetike shizofrenije kroz studiju evropsko-američkog uzorka shizofrenih srodnika, što je rezultiralo u otkriću doprinosa gena sa specifičnih area na hromozomima 6, 10, i 15, koji su replikovani od drugih autora. 7) doprinos dokazu korisnosti studija velikog broja sib-parova, koje se danas koriste kao model za studije veza i asocijaceija kompleksnih oboljenja u SAD-u i u svetu