Prof. dr Zoran S. Bojković

Prof. dr Zoran S. Bojković, redovni profesor Saobraćajnog i honorarni redovni profesor Elektrotehničkog fakulteta Univerziteta u Beogradu, rođen je 1941. godine u Beogradu, od oca Strahinje i majke Divne Jeličić. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Beogradu. Školske 1959/60 godine upisao se na Elektrotehnički fakultet Univerziteta u Beogradu, gde je diplomirao 1964. godine. Poslediplomske studije na Elektrotehničkom fakultetu u Beogradu završio je 1974. godine. Doktorsku disertaciju odbranio je 1978. na Elektrotehničkom fakultetu u Beogradu. Stalni je član Jugoslovenske inženjerske akademije.

U periodu od 1965. do 1969. godine radio je u fabrici telekomunikacionih uređaja »Iskra« iz Kranja u Sloveniji. Godine 1969. prelazi na Saobraćajni fakultet u Beogradu, gde je biran u svim zvanjima, od asistenta (1969), višeg stručnog saradnika (1972), docenta (1980), vanrednog profesora (1982), do redovnog profesora (1987). Šef je Odseka za poštanski i telekomunikacioni saobraćaj Saobraćajnog fakulteta. Kao utemeljivač naučnih disciplina Digitalna obrada slike i Multimedijalne komunikacije u našoj zemlji, i kao osnivač predmeta »Digitalna obrada i kompresija slike« i »Multimedijalni komunikacioni sistemi« angažovan je na formiranju ovih predmeta na redovnim i poslediplomskim studijama na Elektronskom fakultetu u Nišu, Saobraćajnom i Elektrotehničkom fakultetu u Beogradu, i Elektrotehničkom fakultetu u Banjaluci. Rukovodio je i rukovodi izradom brojnih magistarskih teza i doktorskih disertacija u zemlji i inostranstvu (Rumunija). Bio je gostujući profesor na mnogim univerzitetima i institutima u svetu: u Nemačkoj (Drezden i Duizburg), SAD (Stenford, Arlington-Teksas), Kini (Hsinghua i Nortern Džiatong institut, oba u Pekingu), Rumuniji (Temišvar, Kluž, Bukurešt), Poljskoj (Poznanj), Mađarskoj (Budimpešta), Grčkoj (Patras), Makedoniji (Skoplje), i na Tajvanu (Tajpeh).
Najvažniji naučni doprinosi prof. Bojkovića odnose se na oblasti Digitalne obrade slike, Prenosa paketskog videa u komunikacionim mrežama sa asinhronom transfer mod tehnologijom, kao i u oblasti Multimedijalnih komunikacija. Autor je preko 350 bibliografskih jednica iz šireg spektra telekomunikacija, publikovanih u renomiranim međunarodnim časopisima, od toga 8 radova publikovano je kao deo poglavlja u okviru monografija međunarodnog značaja. U okviru navedenog broja bibliografskih jedinica posebno treba navesti 3 monografije međunarodnog značaja (izdavači Prentice-Hall 2000. i 2002. godine, i Editura Politecnica, Timisoara, 1997). Tu su još i dve monografije nacionalnog značaja (1989. i 1997). Kao prvi ili drugi koautor objavio je 11 univerzitetskih udžbenika. Radovi, monografije i udžbenici prof. Bojkovića citiraju se u radovima inostranih i domaćih autora.
U naučnom opusu prof. Bojkovića posebno mesto zauzima organizacija specijalnih sesija na međunarodnim i domaćim konferencijama, kao što su: 4. svetska konferencija CSCC (Atina, Grčka, 2000), Međunarodna konferencija VIIP (Malaga, Španija, 2002) i IASTED Međunarodna konferencija CSS 2003 (Kankun, Meksiko, 2003), isto tako bio je više puta predsedavajući na međunarodnim naučnim konferencijama, kao i okruglim stolovima.
Prof. Bojković je dao više tehničkih ostvarenja, radeći na međunarodnim i nacionalnim projektima za potrebe privrede, PTT-a, instituta, kao i na temama koje finansira Ministarstvo za nauku i tehnologiju Srbije. Između ostalih, ističu se projekti »Istraživanje novih kapaciteta u sistemu PTT saobraćaja i Poštanske štedionice«, »Razvoj širokopojasnih, bežičnih distribucionih sistema«, »Upravljanje strukturnim i tehnološkim prilagođavanjem Pošte Srbije razvijenim poštama Evrope i sveta«, »Unapređenje postojeće i mogućnosti izgradnje alternativne optičke mreže kao osnove nacionalne infrastrukture«, »Postnet: analiza kvaliteta usluga u poštanskom saobraćaju«, »Nove tehnologije u PTT: sistem kvaliteta u poštanskom i telekomunikacionom saobraćaju«, »Razvoj modela sistema kvaliteta u oblasti transporta i komunikacionih usluga«. Pored toga, učestvovao je u razvoju objekata za potrebe automatizacije telefonskog saobraćaja, kao i uvođenju informacionih sistema.
Od posebnih doprinosa u okviru navedenih projekata ističu se razvoj metoda za kodovanje, predikciju i kompresiju mirne i pokretne. Zatim sledi razvoj modela za analizu kvaliteta slike. Tu su još i uvođenje ATM tehnologije u širokopojasne ISDN mreže, kao i razrada metodike paketskog video prenosa. Potvrda posebnih doprinosa u oblasti Multimedijalnih komunikacija su zapažene monografije: »Multimedia Communication Systems: Techniques, Standards, Networks« u izdanju Prentice-Hall 2002, u koautorstvu sa prof. K.R.Raom i D.A.Milovanovićem, kao i »Packet Video Communication over ATM Networks«, takođe u izdanju Prentice-Hall 2000, u koautorstvu sa prof. K.R.Raom. I najzad, posebnu grupu doprinosa u okviru navedenih projekata čine oni koji se odnose na probleme u oblasti Eksploatacije PTT saobraćaja. Na bazi sopstvenih istraživanja razrađeni su odgovarajući modeli za utvrđivanje kvaliteta PTT sistema, kao i metode za izbor mera kvaliteta. Prof. Bojković je član više međunarodnih i domaćih stručnih udruženja, kao što su: Društvo američkih elektroinženjera (Senior Member) IEEE, Evropsko društvo za obradu signala EURASIP (Lozana, Švajcarska), New York Academy of Scienece, IEEE Communication Society (New York, USA), International Association of Science and Technology for Development IASTED (Kalgari, Kanada), Technical Committee of Image Processing IASTED Kanada, Research Center for Communications and Signal Processing (Politecnica University of Bucharest, Rumunija), Board of Advisers of the American Bibliographical Institute ABI, Senior Member WSEAS Society USA, Profesionalna međunarodna organizacija za standardizaciju PRO-MPEG, jugoslovensko društvo za ETRAN (Beograd), Društvo za telekomunikacije (Beograd), Udruženje univerzitetskih profesora Srbije.
Ceneći njegov ukupan naučni opus Američki bibliografski institut proglasio ga je za jednog od vodećih istraživača za 1998. godinu (Man of the Year 1998). Njegova biografija uvršćena je u 8. i 9. izdanje poznate enciklopedije »The International Directory of Distinguished Leadership«. Istovremeno, Britanski bibliografski institut uvrstio je njegovo ime u 13. izdanje međunarodne enciklopedije »Ko je ko među intelektualcima« 1999. godine. Za svoj naučni i stručni rad je dobio i više domaćih priznanja od ETRAN-a, Društva inženjera i tehničara Jugoslavije, Univerziteta i fakulteta, kao i više povelja, plaketa i zahvalnica.